Epikleza, (grčki: “zazivanje”), u hrišćanskoj euharistijskoj molitvi (anafora), posebni priziv Svetog Duha; u većini istočnih kršćanskih liturgija slijedi riječi ustanove – riječi koje je, prema Novom zavjetu, koristio sam Isus na Posljednjoj večeri – „Ovo je tijelo moje…
Šta sveštenik radi tokom epikleze?
U epiklezi, sveštenik drži ruke ispružene nad darovima hleba i vina. Raširenih ruku i dlanova nadole izgovara molitvu, krsteći se desnom rukom nad darovima. U to vrijeme sveštenik može malo spustiti glas i izgovarati riječi molitve nešto sporije.
Kako vas Euharistija povezuje s Bogom?
Kada primimo Euharistiju, sjedinjujemo se sa Hristovom žrtvom i postajemo dio mističnog tijela Kristovog, naroda Božjeg. Zbog ove stvarnosti, Crkva od nas traži da se ispitamo prije nego što primimo Krista u euharistijskoj tvari kruha.
Koja je razlika između anamneze i epikleze?
Anamneza: prizivanje prošlosti radi transformacije sadašnjosti. Epikleza: traženje od Duha Svetoga da se promijeni (darovi, skupština, svijet).
Šta treba raditi tokom euharistijske molitve?
Slijedi euharistijska molitva, u kojoj se časti svetost Božja, odaju priznanje njegovim slugama, opominje se Tajna večera, a kruh i vino seposvećena. … Molitva se izgovara ili pjeva, često dok se članovi džemata spajaju za ruke.
