Iako su proteini važni u putevima transdukcije signala, mogu učestvovati i druge vrste molekula. Mnogi putevi uključuju sekundarne glasnike, male, neproteinske molekule koji prolaze duž signala pokrenutog vezivanjem liganda (“prvog glasnika”) za njegov receptor.
Mogu li proteini biti signalni molekuli?
Signalni molekuli mogu biti u rasponu od malih proteina do malih jona i mogu biti hidrofobni, topljivi u vodi ili čak plinoviti.
Koji proteini su uključeni u transdukciju?
Transdukcija signala je proces kojim se hemijski ili fizički signal prenosi kroz ćeliju kao niz molekularnih događaja, najčešće fosforilacija proteina katalizirana protein kinazama, što u konačnici rezultira ćelijskim odgovorom.
Koja je uloga modifikacije proteina u putu transdukcije signala?
Promjene u nivou proteina, lokalizacije proteina, proteinske aktivnosti i interakcije protein-protein su kritični aspekti transdukcije signala, omogućavaju ćelijama da visoko specifično reagiraju na gotovo neograničen skup znakova i također variraju osjetljivost, trajanje i dinamika odgovora.
Gdje se javlja signalna transdukcija?
Put signalne transdukcije uključuje vezivanje ekstracelularnih signalnih molekula i liganda na receptore koji se nalaze na površini ćelije ili unutar ćelije koji okidajudogađaji unutar ćelije, da pozovete odgovor. Odgovor tada može promijeniti metabolizam ćelije, oblik i ekspresiju gena (Krauss, 2006).
