Sistemi građanskog prava, koji se nazivaju i kontinentalni ili romano-germanski pravni sistemi, nalaze se na svim kontinentima i pokrivaju oko 60% svijeta. Oni su zasnovani na konceptima, kategorijama i pravilima izvedenim iz rimskog prava, sa određenim uticajem kanonskog prava, ponekad u velikoj meri dopunjenim ili modifikovanim lokalnim običajima ili kulturom.
Šta znači sistem građanskog prava?
Sistemi građanskog prava oslanjaju se na pisane statute i druge zakonske kodove koji se stalno ažuriraju i koji utvrđuju pravne procedure, kazne i šta se može, a šta ne može izvesti pred sud. U sistemu građanskog prava, sudija samo utvrđuje činjenice slučaja i primenjuje pravne lekove koji se nalaze u kodifikovanom zakonu.
Koje su 4 vrste građanskog prava?
Četiri najvažnije vrste građanskog prava bave se 1) ugovorima, 2) imovinom, 3) porodičnim odnosima i 4) građanskim nepravdama koje uzrokuju fizičku povredu ili povredu imovine (delikt).
Kako funkcioniše sistem građanskog prava?
U sistemu građanskog prava, uloga sudije je da utvrdi činjenice slučaja i da primeni odredbe važećeg zakona. Iako sudija često podiže formalne optužbe, istražuje stvar i odlučuje o slučaju, on ili ona radi u okviru utvrđenom sveobuhvatnim, kodifikovanim skupom zakona.
Ko ima sistem građanskog prava?
Francuska i Njemačka su dva primjera zemalja sa sistemom građanskog prava. Sistemi običajnog prava,iako često imaju statute, više se oslanjaju na presedane, sudske odluke koje su već donesene.
