Peščani sat se prvi put pojavio u Evropi u osmom veku, a možda ga je napravio Luitprand, monah u katedrali u Chartresu, Francuska. Početkom četrnaestog veka, staklo od peska se uobičajeno koristilo u Italiji. Čini se da je bio naširoko korišten u cijeloj Zapadnoj Evropi od tog vremena do 1500.
Kada je prvi put korišten pješčani sat?
Prvi pješčani sat, ili pješčani sat, navodno je izumio francuski monah po imenu Liutprand u 8. vijeku nove ere.
Za šta su korišteni pješčani satovi?
Peščani sat, rani uređaj za merenje vremenskih intervala. Poznato je i kao pješčano staklo ili balvansko staklo kada se koristi u kombinaciji sa uobičajenim balvanom za utvrđivanje brzine broda. Sastoji se od dvije staklene lukovice u obliku kruške, koje su spojene na svojim vrhovima i između kojih je formiran minutni prolaz.
Šta su ljudi koristili prije pješčanih satova?
Porijeklo pješčanog sata je nejasno. Poznato je da je njegov prethodnik klepsidra, ili vodeni sat, postojao u Babilonu i Egiptu još u 16. veku pre nove ere.
Koliko je star pješčani sat?
Peščani sat je star samo oko sedam stotina godina. Naravno, pješčani sat je sličan vodenom satu. Oba zavise od medija koji izlazi kroz rupu. Ali pješčani sat ima svoju tehnološku osobnost.