Riječ aluzija dolazi od kasnog latinskog allusio što znači "igra riječi" ili "igra" i izvedena je od latinske riječi alludere, što znači "igrati se” ili “pozvati se podrugljivo.” U tradicionalnoj zapadnoj književnosti, aluzije na figure u Bibliji i iz grčke mitologije su uobičajene.
Šta je aluzija u istoriji?
Aluzija je figura govora koja upućuje na osobu, mjesto, stvar ili događaj. Svaki od ovih koncepata može biti stvaran ili imaginarni, koji se odnosi na bilo šta, od fikcije, preko folklora, do istorijskih događaja i religioznih rukopisa.
Šta je razlog za aluziju?
Aluzije se koriste kao stilska sredstva za pomoć u kontekstualizaciji priče upućivanjem na dobro poznatu osobu, mjesto, događaj ili drugo književno djelo. Ove reference ne moraju biti eksplicitno objašnjene; češće nego ne, pisci odlučuju pustiti čitaoce da popune praznine.
Postoje li aluzije u Bibliji?
U Bibliji, dobijamo mnoge reference na aluzije kroz imena ljudi, mjesta i situacije; vještina je pisca kako on stavlja ove aluzije u svoje djelo. Antediluvian je latinski izraz za “prije potopa”. Odnosi se na svjetski potop tokom Nojevih vremena u Postanku.
Šta je tradicionalna aluzija?
Aluzija je referenca, tipično kratka, na osobu, mjesto, stvar, događaj ili drugo književno djelosa kojima je čitalac verovatno upoznat. Kao književno sredstvo, aluzija omogućava piscu da sabije veliki deo značenja i značaja u reč ili frazu.
